Müziğin aslında yaptığı şey bu; gerek enstrümanla, gerek enstrümansız... Bazen öyle bir çalar ki duygunuzu, ardından başka bir forma dönüştürerek size iade eder. Tam olarak Evgeny Grinko'nun da yaptığı bu, almış olduğu 1.807.832 çok görünse de bence esere göre az bile... Öfkeli bir anınızda dinleyin bak; belki sonra kendinizi ağlarken bulabilirsiniz. Bu arada kendisi hakkında bilgi sahibi değilim, merak etmiyor da değilim aslında ama onu bu eseriyle başımın tacı etmek de hoşuma gitmiyor değil...
Son olarak pazar gününün ruhuna da yakıştırıyorum bu parçayı; bir huzuru var ama melankolisi bol bu huzurun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder