Save me from myself

İnsan en kolay kendisini kandırır, en çok da bundan çeker. Bu tarafı insanın, kendisini farketmeden kendisine düşman eder. Hayat motivasyon silsilesi, tutunacak dal veya dallarla alakalı aslında konu tamamen. İşte bazen o tutunacak dallarınızın hepsi aynı anda kırılıveriyor, kendiniz de kendinizi kandırmaya acımazsızca devam ediyor... Tabi günün sonunda çare de zamana bırakmaktan başkası olamıyor çünkü umut insanı yaşatıyor, vicdan ise aksine öldürebiliyor. Neyse ki vicdanım rahat, uykularımı başka şeyler kaçırmaya çalışıyor.

George Michael'ın yine sanki benim bu hallerimi düşünerek yazmış olduğu bir şarkı... Ne müthiş adamsın sen George Michael, hiç değilse bana biraz şanslı olduğumu hissettiriyor seni dinlemek...Parça tabi ki efsane Older albümünden, hala albümü dinlemeyen varsa büyük kayıp...

I'm going down
Won't you help me
Save me from myself
I hear the sound of the memory
Maybe time will tell
Suddenly my life is like a river
Taking me places I don't want to go
But like all good men who swin too well
It takes all thet I have just to cry for help
Then that voice in my head tells me no
I'm going down
Won't you help me
Save me from myself
I hear the sound of the memory
Maybe, who can tell ?
Let me live my life beside the river
Take me to places where a child can grow
And then maybe the boy inside will forsake me
Maybe the child in me will just let me go
I'm going down
The cold, cold water is rushing in
I'm going down
And I would beg to be forgiven
If I knew my sin