Kekre Dünya

Metin Altıok, bu ülkenin önemli şairlerindendi ve ben kendisini geç tanıdım. Bunda belki de İşçi Partisi üyesi olması ve sürgün edilmesi de etken olmuştur. 

Fazıl Say tarafından bestelenmiş şiirinde Dünya'nın kekreliğinden ve bundan kelli acıdan başka paylaşacak bir şey olmadığını söylüyor. Duygu dolu şairin yalın bir dil kullanmış olması da kendisine ayrıca hayran bırakıyor.

Altıok'u o bahsettiği kekreliğin bir dışa vurumu olan Sivas Katliamı'nda kaybettik; 2 Temmuz'da ağır yaralı çıkan şair 9 Temmuz'da belki de bu kekreliğe daha fazla dayanamayarak aramızdan ayrıldı.

Her gün insanlığın geldiği noktadan ve dünyadan daha çok nefret eden biri olarak; paylaşılacak tek şey olan acıyı paylaşıyorum ben de...

Huzur içinde yat Metin Altıok zira bu kötü kokuşmuş dünyada huzura pek yer kalmıyor.

İçim kıpırtısız,deniz kıpır kıpır...

Tam tersini söyler Ortaçgil parçada; benimse haleti ruhiyem tam tersi yönünde. Gerçi parçada geçen betimlemenin de tam tersindeyim; Mecidiyeköy'den Bozburun'a selam olsun!

Güneşi yolladık bütün renklerle;
Oyuncağıyız artık alışkanlıkların...

Belki de sadece...

Duygusu dinleyicisine kusursuz geçen bir parça; tekrar bu çocuklara helal olsun. Gerçi çocuk dedim ama kendileri şu anda 28 yaşındalar. Hikayesi olan her şey güzel; onların da hikayesi çok kuvvetli şüphesiz.

Yağmur

Çok sık konu olmuştur şarkılara; zira insandaki melankoliyi tetikler. Bize de yakın zamanda bir ara yüzünü gösterdi.

Melody Gardot da o melankoliyi kulaklarınızı büyüleyerek yeniden yorumluyor.

The rain the rain
Rain came down in sheets that night
And you and I stared out to the left and to the right
Rain came down in gusts seemed to laugh at us till daylight


The clouds the clouds
Clouds raced out across the autumn sky
And you and I fumbled for a way to say goodbye
Strangers weren't we scared to look into each other's eyes

Bir Başka Denizfeneri Hikayesi

Bu parçanın bendeki duygusu çok güzel ama aslında karışık; biraz melankolik, biraz huzurlu, biraz hüzünlü...

Patrick Watson hakkında ben de yeni bilgi sahibi oldum; pek bildiğim ve dinlediğim bir müzisyen değil. Sesinin çok karakteristik bir büyüsü olduğu kesin.

Won't you shine a little light
In your own backyard?

Arabesk ve Nalan

Seviyorum bu kadını; öyle de bir arabesk bir yanım var. O darbuka aranjmanı, elektro bağlamanın onunla uyumu... Sıkça da dinleriz dost meclisinde; anısı bile var bir abimizin... :)

Pazar hakkında daha önce de yazmıştım; başı sonu farklı bir gün pazar. İyi pazar akşamları; şimdiden sendromu göğüste iyi yumuşatmalar.

Dindi

Sinatra &Jobim ortaklığının muhteşemliğine dair daha önce paylaşımda bulunmuştum ancak bu en sevdiğim Jobim parçalarından ve Sinatra harika yorumluyor. 

Şarkı bir aşk tarifi ve betimlemeler de şahane. Gönül isterdi ki bu ikiliyi bir de canlı dinleyebilseydim lakin olsun; onları şu anda bile dinleyebilmek inanılmaz bir şans bence. 

Parçada en çok sevdiğim betimlemelerden biri de aynı zamanda parçanın giriş sözleri olan şu ifadeler:

Sky, so vast is the sky, with far away clouds just wandering by,
Where do they go? oh I don't know, don't know;
Wind that speaks to the leaves, telling stories that no one believes,
Stories of love belong to you and to me.